• جستجو برای

• منو

 خانه/سبک زندگی/گردشگری

گردشگری

کندلوس،بهشت شمال ایران

آ

به گزارش راه پایدار:روستای کندلوس به دو بافت جدید و قدیم تقسیم شده است. بافت جدید خانه و ویلاهایی با معماری و مصالح جدید ، در حاشیه ای بیرونی  از بافت مرکزی روستا  یا همان بافت قدیم قراردارد . در این بافت به دلیل حفظ میراث فرهنگی روستا خانه‌های جدید ساخته نشده و بناهای قدیمی مرمت و یابه شکل قدمت چند صد ساله اصالت خود را حفظ کرده اند. این خانه ها با سقف‌ و نمای چوبی، کاهگلی، پنجره‌های کوچک، کوچه‌های سنگ‌فرش شده، نهرهای جاری در دامنه کوه قابل مشاهده است.
یکی از معروف ترین کوچه های داخل این روستا به نام میناوپلنگ  است که خانه هایی با قدمت بیش از  ۵۰۰ سال را در خود جایی داده است.
ساکنین آن غالبا سالخورده و میانسال و  کودکی در آنجا نمی بینید. زبان محلی آنان طبری و به گویش کجوری گفت و گو می کنند.  زندگی در این روستا کاملا سنتی و منحصر بفرد بوده و در فصل زمستان بسیار  سخت است.

جاذبه های روستای کندلوس

سبک معماری

سبک معماری آن به گونه مردمی است که بر اساس تاثیر فرهنگ و اقلیم ساختاری بومی و مردمی در حوزه ادراک عوامل و عناصر فضاو همچنین ارتباط آن با طبیعت می باشد.  دیوارهای آن مخلوطی از گل و سنگ به ضخامت ۷۰ سانتی متر و در بعضی دیگر از چوب و گل،  سقفها از جنس چوب و در بام بصورت شیروانی می باشد.

روی سقفهای شیروانی و در برخی موارد در بدنه یک ضلع دیگر ساختمان که در معرض باران بیشتری است ، از تخته چوب هایی به اسم لت روی هم قرار داده اند تا از نفوذ آب باران  به داخل جلوگیری شود . این مقدار ضخامت دیوار به لحاظ استحکام بنا و هم به جهت عایق حرارت، صوت و رطوبت بوده  که در زمستان کمترین برودت هوا به داخل خانه و کمترین صدا رادر تمام فصول از سال داشته باشد .

بیشتر منازل این روستا حمام نداشته  و از حمام عمومی که درحال حاضر به روش دوشی است ،استفاده میکنند . در بعضی از منازل حتی سرویس بهداشتی و قسمت رختشور خانه در بیرون از خانه و در کوچه قرار گرفته که این یکی از جاذبه های منحصر بفرد  گردشگری آنجا می باشد. در فصل زمستان بارش برف در زمان های قدیم به ۲ متر می رسیده و اکنون به دلیل تغییر اقلیم به ۰/۵ متر تقلیل پیدا کرده است.

یکی دیگر از جاذبه های آن تنورعمومی پخت نان است که در مجاورت حمام عمومی روستا می باشد .معمولا هر خانواده برحسب جیره آردی که از دهیاری دریافت میکند خمیر نان خود را به همراه هیزم سوخت آن به این مکان آورده و نان خود را تهیه می کند. تعداد خانوار ساکن دائم در بافت قدیمی روستا  در فصل زمستان حدود ۱۵ خانوار بوده و از فصل بهار تا پاییز این تعداد بصورت غیردائم افزایش پیدا میکند . در این روستا خبری از لوله کشی گاز نیست و برای گرمایش خانه ها و پخت و پز از نفت سفید و کپسول گاز استفاده می کنند.

موزه گیاهان دارویی

باغ بوتانیک یا همان موزه گیاهان دارویی روستا، در سال ۱۳۶۵ تأسیس شد. در این موزه بیش از ۲۵۰ گونه گیاهی کشت می‌شود که از آن‌ها در جهت اسانس گیری، استفاده داخلی، داروسازی و… استفاده می‌شود. اگر قصد بازدید از این جاذبه زیبای کندلوس را دارید، پیشنهاد می‌کنیم فصل بهار و تابستان را به جهت آشنایی بیشتر با گیاه دارویی منطقه انتخاب کنید.

موزه مردم شناسی کندلوس

این موزه توسط دکتر علی اصغرجهانگیری از اهالی همین روستا تاسیس گردید و زحمات زیادی برای جمع آوری اشیاء قدیمی  وحفظ آثار میراث فرهنگی منطقه انجام داد . در این موزه عکس هایی از سفر ناصرالدین شاه قاجار و برپا کردن خیمه های عظیم در منطقه ییلاق ، انواع سکوک قدیمی ، قفل ، تلفن ، تلگراف، تلویزیون، رادیوی نفتی،  لباس های محلی، مبایعه نامه ها، اسناد ملکی وازدواج ،کوزه و ظروف های سفالی و چوبی مربوط به ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح و بسیاری اشیاء دیگر در معرض دید علاقمندان  از موزه قرار دارد که بازدید کننده را ساعتها مجذوب خود میکند.

آبشار کندلوس

این آبشار واقع در ۵ کیلومتری روستا از دیگر جاذبه‌های دیدنی این منطقه است. این آبشار زیبا با ارتفاع ۱۰  متر در دل جنگل پنهان ‌شده است و در فهرست آبشارهای ناشناخته منطقه مازندران قرار دارد. ازآنجایی‌که برای رسیدن به این آبشار ۱/۵ ساعت پیاده‌روی لازم است، پیشنهاد می‌شود حتماً  به هنگام برنامه‌ریزی برای بازدید، لباس مناسب و خوراکی‌های لازم به همراه داشته باشید.

دریاچه خضر نبی

از دیگر جاذبه‌های زیبای کندلوس، می‌توان به دریاچه خضر نبی اشاره کرد. این دریاچه با وسعت نیم هکتاری خود نزد مردم روستا بسیار مقدس است و در مورد آن داستان‌های شنیدنی زیاد وجود دارد. گفته‌ها حاکی از آن است که اغلب مردم روستا برای علاج درد خود در آب شیرین آن شنا می‌کنند. محدوده دریاچه خضر نبی زیستگاه جانداران زیادی نظیر مرال، شوکا، گوزن، خرس قهوه‌ای و… است.